Beşiktaş için bu maç belki de bu sezonun en önemli maçıydı. Lig’de üçüncü olması büyük tesadüflere bağlıyken UEFA Kupasına katılması için Türkiye Kupasını mutlaka alması gerekiyordu. Bu hedef uzak bir hedef de değildi.
Şimdi bu yenilgiye neden olan dört faktörü inceleyelim:
Şimdi bu yenilgiye neden olan dört faktörü inceleyelim:
1. SOLKSJAER’İN YANLIŞ OYUNCU TERCİHLERİ:
Galatasaray maçında başarılı olan oyun taktiğini bu maçta da denemesini anlayabilirim. Ancak kadro tercihini anlamakta zorluk çekiyorum:
Şayet takımın şampiyonluk şansı olsaydı sahaya yedek oyuncularla çıkmasını, esas kadrosunu lig maçına saklamasını anlayabilirdik. Kaleye Ersin’i, stopere Tayyip Talha’yı alması anlaşılır gibi değil. Paulista’yı kadroya alıp, ilk 11’e almaması büyük hataydı.
Hocanın bu yanlış kadro tercihi mağlubiyeti hazırlayan birinci faktördü.
2. TAYYİP TALHA’NIN ACEMİLİĞİ:
Tayyip Talha’nın son adam olarak müdahalesini üçüncü lig’deki futbolcular bile yapmaz. O pozisyonda rakibini bıraksa muhtemelen gol vuruşunu yapamayacaktı. Bir anda iyi oynayan takımı 10 kişi bırakarak yenilginin en önemli faktörü haline geldi.
Sakatlık öncesi umut vadeden Tayyip, sakatlık sonrası bambaşka bir oyuncuya dönüşmüş. Bu takımda oynayabilmesi için kendisini çok geliştirmesi lazım. Önümüzdeki sezon kiralık olarak yollanmasında yarar var.
3. HAKEM FAKTÖRÜ:
Beşiktaş Başkanının TFF’ye savaş açması ve Galatasaray lobisinin MHK’daki etkin rolü sayesinde, Galatasaraylılığı tescillenmiş olan Atilla Karaoğlan’ın bu maça özellikle atandığını düşünüyorum.
Karaoğlan’ın Beşiktaş karnesi oldukça zayıf. Bulduğu her fırsatta Beşiktaş aleyhine karar vermeyi ilke edinmiş bir hakem!
Gedson’un ceza sahası içiresinde düşürülmesinde penaltıyı vermemesi, böyle önemli bir konuda VAR ile konuşarak işi halletmesi, pozisyonu seyretmemesi onunla ilgili görüşlerimizin haklılığını ortaya çıkartıyor. Muhtemelen VAR’a kararında haklı olduğunu, pozisyonu net gördüğünü söyleyip, ekrana gitmeyi reddetmiştir.
Karaoğlan, futbolculara faulün çizgi üzerinde yapıldığını işaret ediyordu. O kadar futbol kurallarından bihaber ki çizginin, çerçevelediği alana dahil olduğunu bile bilmiyor. Ceza sahası çizgisi üzerinde yapılan her faul penaltı olarak değerlendirilir.
O penaltıyı verse ve Beşiktaş 2-1 geçse büyük ihtimalle maç bu sonuçla bitmezdi.
4. FUTBOLCULARIN CİDDİYETSİZLİĞİ
On kişi kalmak büyük takımlar için çok fazla dezavantaj oluşturmaz. Johan Cruyff anılarını yazdığı kitapta, 10 kişi kalan takımın futbolcular arasındaki mesafeyi kısaltarak ve topa daha çok sahip olarak bu dezavantajın avantaja dönüştürülebileceğini anlatıyor. Beşiktaş ise oyunu daraltacağına sürekli kanatlardan oynayarak oyunu genişletti. Böylece oyun üstünlüğünü rakibe verdi.
Barcelona’yı borç batağından alıp, dünya kulübü haline getiren yönetici Ferran Soriano’nun ortaya attığı bir formül var: Soriano başarıyı; (adanmışlık x denge) yetenek olarak tanımlıyor.
Adanmışlık: “başarıya ulaşmak için hiç gevşemeden ve ödün vermeden ortaya konan özgün ve bireysel irade” olarak tanımlanıyor. Yani bu irade ya da içgüdü, başarı primi ya da disiplin cezası gibi dış etkenlere bağlı bir davranış değildir. Adanmışlığın temelinde galibiyete inanç ve özgüven vardır. Adanmışlık bulaşıcıdır, takım arkadaşlarına da sirayet eder.
Denge: “takımın iyiliği için her oyuncunun üzerine düşen görevi anlaması ve benimsemesidir. Dengenin dayanağı, her bireyin takımdaki rolünü anlaması ve kabullenmesidir.”
Beşiktaşlı futbolcular arasında ne adanmışlık duygusu taşıyanı ne de denge unsurlarını göremedim.
Benim gördüğüm bir başka eksiklik ise bu takımda bir liderin olmaması. Takımda bir lider olsa, adanmışlık duygusunu diğer arkadaşlarına da bulaştırıp, takımı bir anda toparlayabilirdi.
Sonuçta Göztepe’nin gücünü dikkate alırsak, Beşiktaş’ın bu takımı değil 10 kişi, 9 kişi ile yenmesi bile sürpriz olmazdı.
Yazık oldu! Yazıklar olsun!
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio’nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio
Kaynak: Onedio
Bir yanıt bırakın